De werken van Constant Permeke, de hoofdfiguur van het Vlaamse Expressionisme, ademen Vlaanderen. Hij toont de visser en de boer, worstelend met hun bestaan, hun lot aanvaardend. Donkere figuren die zich door een mistroostig leven slepen. Hopeloos wroetend naar geluk, de handen smerig. Rauwe taferelen, schoonheid met weerhaken. Permeke’s oeuvre mag dan beklemmend donker zijn, zijn modernistische huis was en is dat allerminst. In alle kamers stroomt het licht ongegeneerd en ongefilterd binnen. Iets wat samen met zijn materiaalkeuze (beton), vorm en indeling eind jaren twintig in het eenvoudige Jabbeke voor de nodige opschudding zorgde. Vandaag doet “De Vier Winden” nog steeds vooruitstrevend modern aan. Zowat de hele Permeke-catalogus laat zich hier bewonderen. Kers op de taart is de monumentale “Grote Marine” (1935) De zee mag dan donker en woelig zijn, de hoopvolle lichtstralen aan de horizon laten niemand los.

www.muzee.be

beeld: jan d’hondt