Na twintig jaar Café zonder Naam, wilden Herlinde en Mike eigenlijk uitbollen. Dus nam zij ’t Werftje over en ging hij aan de slag als dokwerker. Maar nog geen maand later moest Herlinde al iemand aannemen, de maand daarop opnieuw en toen kwam er een terras bij en was het succes compleet. Ondertussen is zoon Eli chef des huizes en kreeg ’t Werftje een make-over. De ambiance bleef intact, het publiek gevarieerd, een mélange van vissers, dokwerkers en rijk volk uit Knokke, en iedereen wacht nog steeds geduldig tot er een plekje vrijkomt. Want die perfecte garnaalkroketten en immense plateaus fruits de mer zijn het waard. En of je nu kreeft, een pistolet met krabsalade of een koffie laat aanrukken, in ’t Werftje word je altijd goed ontvangen.

www.twerftje.be